Τα αντιπηκτικά δεν μπορούν από μόνα τους να απομακρύνουν το θρόμβο, δίνουν όμως χρόνο στο σώμα μας να το κάνει. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει όλες τις φορές και έτσι η φλέβα μπορεί να παραμείνει αποκλεισμένη για πάντα.
Τα θρομβολυτικά (διαλυτικά θρόμβων), μπορούν να διαλύσουν έναν θρόμβο γρήγορα σε διάστημα λίγων ωρών.
Η διαδικασία περιλαμβάνει παρακέντηση συνήθως πίσω από το γόνατο, με τον ασθενή να βρίσκεται σε πρηνή θέση (μπρούμυτα). Υπό ακτινολογική καθοδήγηση, ειδικά σύρματα και καθετήρες κατευθύνονται στη φλέβα που έχει τον θρόμβο. Ανάλογα με το μέγεθος και την ηλικία του θρόμβου, ο αγγειοχειρουργός θα αποφασίσει ποια τεχνική και ποιά συσκευή θα χρησιμοποιήσει. Ειδικοί καθετήρες επιτρέπουν τη χορήγηση θρομβολυτικού φαρμάκου απευθείας μέσα στο θρόμβο και επιτυγχάνουν την σταδιακή διάλυσή του. Άλλες πάλι συσκευές διαλύουν το θρόμβο σε μικρά κομμάτια τα οποία στη συνέχεια απομακρύνονται με αναρρόφηση. Συχνά, μετά την απομάκρυνση του θρόμβου αναδεικνύεται μια υποκείμενη στένωση (π.χ. σύνδρομο May-Thurner) του φλεβικού αυλού που μπορεί και να ήταν η αιτία της θρόμβωσης και είναι κάτι που μπορεί να αντιμετωπιστεί άμεσα με τοποθέτηση ενδονάρθηκα (stent), ώστε να ανοίξει πλήρως η φλέβα (αγγειοπλαστική φλέβας).
Μια τέτοια θεραπεία μπορεί να προλάβει μελλοντικά επεισόδια νέας θρόμβωσης τον κίνδυνο θρόμβων στο αίμα. Η άμεση απομάκρυνση του θρόμβου μειώνει επίσης την εμφάνιση των μακροχρόνιων επιπλοκών της φλεβικής θρόμβωσης, κυρίως του μεταθρομβωτικό σύνδρομο. Καλύτερα αποτελέσματα, έχουν οι ασθενείς που τα συμπτώματά τους αντιμετωπίζονται σε λιγότερο από 30 ημέρες, καθώς ο θρόμβος φαίνεται να ανταποκρίνεται θετικά όταν είναι «φρέσκος».
Ακόμα καλύτερα είναι τα αποτελέσματα εκείνων που αντιμετωπίζονται σε λιγότερο από 14 ημέρες. Όπως κάθε επέμβαση όμως, έτσι και η θρομβόλυση για φλεβική θρόμβωση έχει πολλούς κινδύνους με κυριότερο την αιμορραγία. Συζητήστε διεξοδικά τους κινδύνους αυτούς με τον Αγγειοχειρουργό σας.